تأثیر هشت هفته برنامة تمرینی ثبات ‌مرکزی بر عملکرد مجموعۀ کمری لگنی کودکان طیف اوتیسم

کنترل عصبی- عضلانی مطلوب مجموعۀ کمری ­لگنی هنگام حرکت انسان نقشی حیاتی در حفظ پاسچر تنه و افزایش کارایی حرکت دارد. اختلال طیف اوتیسم از جمله معلولیت­های رشدی-عصبی است. این کودکان به‌دلیل نقص رشدی در سیستم عصبی و نیز کم‌تحرکی، دچار ضعف تعادل، ثبات و کنترل تنه هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعۀ کمری ­لگنی کودکان اوتیسم است. نمونۀ آماری شامل 32 پسر دارای اختلال طیف اوتیسم با دامنۀ سنی10-6 سال بود که بر حسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز همگن شده و به­طور تصادفی در دو گروه 16 نفرۀ کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمرینات ثبات ­مرکزی براساس پروتکل جفری به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته به‌صورت انفرادی در گروه تجربی اجرا شد. عملکرد مجموعۀ کمری لگنی از طریق آزمون استپ داون سنجیده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده­ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون تی وابسته و مستقل استفاده شد. یافته‌ها نشان داد تمرینات ثبات ­مرکزی در بهبود عملکرد کمری لگنی سمت برتر و غیربرتر کودکان اوتیسم در گروه تجربی مؤثر بوده است (05/0(P≤  درصورتی‌که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. ازاین‌رو می­توان این تمرینات را به­عنوان برنامه‌ای مؤثر در کارایی عملکردی تنه و ثبات ناحیۀ مرکزی بدن در برنامه­های توانبخشی کودکان اوتیسم توصیه کرد.